Η συχνότητα εμφάνισης , η σοβαρότητα, και η πρόοδος των περισσότερων διαβητικών επιπλοκών συνδέονται όχι μόνο με την διάρκεια της νόσου αλλά επίσης με τον βαθμό της υπεργλυκαιμίας και άλλων συνοδών μεταβολικών διαταραχών. Μερικοί παράγοντες επηρεάζουν όχι μόνο την θνητότητα και την νοσηρότητα, αλλά και την σοβαρότητα των επιπλοκών. Ένας από τους παράγοντες αυτούς είναι και η υπέρταση.
Κατά αρχάς να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε υπέρταση
- WHO
| ΣΥΣΤΟΛΙΚΗmm Hg | ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ (ΦΑΣΗV)mm Hg | |
| ΥΠΕΡΤΑΣΗ | >160 | > 95 |
| ΟΡΙ.ΥΠΕΡ | 141 – 159 | 91 – 94 |
| ΦΥΣΙΟΛ ΑΠ | < 140 | < 90 |
- JNC – V ( 5η Κοινή Εθνική Επιτροπή)
| ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΑΠmm Hg | ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ ΑΠmm Hg | |
| φυσιολΑΠ | <130 | <85 |
| ανωτ.φυσιο | 130-139 | 85-89 |
| ήπια υπέρταση | 140-159 | 90-99 |
| μέτρια υπέρ | 160-179 | 100-109 |
| σοβαρήυπέρτ | 180-209 | 110-119 |
| πολύσοβυπερ | >210 | >120 |
- Η υπέρταση μπορεί να εμφανισθεί και στους δύο κυρίους τύπου διαβήτη με διαφορετικό όμως επιπολασμό. Έτσι στο τύπο 1 διαβήτη ακολουθεί την προσβολή των νεφρών όπως αυτή φαίνεται με την εμφάνιση της μικρολευκωματινουρίας. Ενώ στον τύπο 2 διαβήτη η υπέρταση παρουσιάζεται 2-3 φορές συχνότερα από ότι στον γενικό πληθυσμό.
- Η συχνότερη εμφάνιση υπέρτασης στο Σ.Δ οφείλεται
- Συνύπαρξη με διαβητική νεφροπάθεια
- Αμιγής συστολική υπέρταση
- Συνύπαρξη με ιδιοπαθή υπέρταση
- Κοινός παθογενετικός μηχανισμός με Σ.Δ. (αντίσταση στην ινσουλίνη)
Στον τύπο 2 διαβήτη έχει βρεθεί ότι συσχετίζεται με τη αντίσταση στην ινσουλίνη και την υπερινσουλιναιμία μέσω πολλών μηχανισμών που δεν θα αναφερθούν λεπτομερώς φαίνονται όμως στην διαφάνεια :
- Αυξημένη επαναρρόφηση Νατρίου από το νεφρό
- Διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος
- Διαταραχές στην μεταφορά ηλεκτρολυτών στο κύτταρο
- Υπερτροφία των λείων μυϊκών ινών των αγγείων.
Κατά αρχάς θα πρέπει να εκτιμηθεί κλινικά ο ασθενής
- Τρόπος μέτρησης ΑΠ
- Ύπαρξη υπέρτασης
- Εκτίμηση προσβολής οργάνων στόχων (νεφροί – καρδιά – αγγεία)
- Συνύπαρξη άλλων παραγόντων κίνδυνου (κάπνισμα – τρόπος ζωής – φύλο – δυσλιπιδαιμία – παχυσαρκία – ηλικία)
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
- Μείωση αρτηριακής πίεσης
ΜΑΠ 90 -95 mm Hg
ΣΑΠ >180 160
- Αποφυγή επιδείνωσης (γλυκαιμίας – λιπιδίων – συνυπαρχουσών νόσων – ορθοστατικής υπότασης)
- Ευνοϊκή επίδραση (στεφανιαία νόσος – δυσλειτουργία και υπερτροφία αριστεράς – καρδιακή ανεπάρκεια – αγγειακό .εγκεφαλικό επεισόδιο – αμφιβληστροειδοπάθεια – μικρολευκωματινουρία – νεφρική ανεπάρκεια)
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
- Μη Φαρμακευτική Αγωγή (μείωση σωματικού βάρους, περιορισμός άλατος, αύξηση φυσικής δραστηριότητας)
- Φαρμακευτική Αγωγή
- Αντιμετώπιση άλλων παραγόντων κινδύνου (διαβήτης, κάπνισμα, δυσλιπιδαιμία)
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
- Διακοπή προόδου διαβητικής νεφροπάθειας
- Ελάττωση καρδιαγγειακής θνητότητας
- Μη επηρεασμός λιπιδίων
- Ελάττωση αντίστασης στην ινσουλίνη
- Μη επηρεασμός σεξουαλικής λειτουργίας
- Έλλειψη ανεπιθύμητων ενεργειών
Φαρμακευτική Αγωγή
- Αναστολείς του μετατρεπτικου ενζύμου της αγγειοτενσίνης
- Ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου
- α1 – Αδρενεργικοί αναστολείς
- Διουρητικά
- β – αποκλειστές
- Ανταγωνιστές υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ
- Εκλεκτικοί Ι1 – ιμιδαζολινικοί αγωνίστες
ΑΛΓΟΡΥΘΜΟΣ